Materyalistik Prenses

Bir gün, “Duygudan Heykel” romanında Prenses Roselia Kanep olarak uyandı.
Erkek kardeşinin liderliği altında servetlerini çarçur eden fakir ve soylu bir ailenin kızıydım. Rose, bir servet kazanmak için cadının laneti altında ruhunun bir parçasını kaybeden veliaht prens Anoch’a yaklaşmak için romanın orijinal içeriğini kullanır.
“Majesteleri, ben duygular konusunda uzmanım,” dedi. Ve böylece, ona yardım edip edemeyeceğini merak etmeye başladı.
“Hadi, içine duygu kat! Duygular!” Roselia, Anoch’un dudaklarını öptü.
Romanda bir yan karakter olan Rose bir şekilde orijinal olay örgüsünden sapıyor mu?!